Proszę zwrócić uwagę na niezwykle okazałe trzy okna znajdujące się na południowej ścianie korpusu nawowego. Średniowieczne mury kościoła kończą się poniżej linii parapetów okiennych, a gotyckie okna korpusu w ogóle się nie zachowały. Powyżej tego poziomu mur nawy powstał pomiędzy rokiem 1594 a 1610. Duże, ostrołuczne okna, obustronnie rozglifione pochodzą z tej fazy odbudowy kościoła. Wewnętrzne ościeża, podobnie jak okna w prezbiterium, zostały rozkute w XVIII w. podczas zmiany wystroju wnętrza świątyni. Jedynie dolne fragmenty, pod wtórnym zamurowaniem parapetu, zachowały pierwotny profil: niewielki węgarek z kształtek ceglanych oraz odciśnięty w tynku negatyw drewnianego, profilowanego słupka. Odnaleziono też ślady mocowania poprzecznego ślemienia. Na podstawie badań architektonicznych zrekonstruowano XVII wieczne okna. Dwa masywne drewniane elementy konstrukcji: słupek i ślemię – tworzą krzyż okienny. Metalowe poprzeczki dzielą przestrzenie na mniejsze kwatery i służą do mocowania ram z oszkleniem, typowym dla tych terenów w owym czasie w postaci niewielkich szybek rombowych połączonych listwami ołowianymi.
